Vaak hoor je mensen zeggen dat elke hond kan zwemmen en dus ook zichzelf kan redden in het water. Maar hierbij horen een aantal kanttekeningen te worden gemaakt. Honden moeten, net zoals ons, leren zwemmen. Sommige rassen zijn gefokt voor waterwerk, zoals de New Foundlanders, Spaanse Waterhonden en Labradors. Labradors hebben zelfs zwemvliezen tussen de tenen. Hun lichaamsbouw en vachtstructuur is zeer geschikt om het water in te gaan. Maar er zijn ook rassen die meer moeite hebben met zwemmen juist vanwege hun vacht of lichaamsbouw. Denk hierbij aan rassen met een dikke ondervacht, zoals de Kezen. De vacht wordt te zwaar als de hond in het water ligt en trekt hem naar beneden. Honden met een lang lichaam en korte poten zullen veel oefening nodig hebben en honden met een korte snuit stuiten weer op andere problemen. Zwemmen is voor kortsnuiten ontzettend vermoeiend en ze kunnen door hun korte snuit ook niet genoeg zuurstof binnen halen. Boxers en Franse bulldogs bijvoorbeeld hebben zo’n zware voorhand dat ze dreigen kopje onder te gaan.
Het is verstandig om een hond op een rustige manier kennis te laten maken met water. Gooi ze niet in het water en dwing ze ook niet om het water in te gaan als ze aangeven dat ze dat niet willen. Veel honden vinden pootje baden al leuk genoeg. Laat de hond langzaam en op een positieve en vooral ook veilige manier aan het water wennen.
Ook honden die kunnen zwemmen, kunnen verdrinken!
Wanneer je hond goed kan zwemmen zou je verwachten dat hij zich altijd kan redden in water. Toch kunnen er situaties voordoen waarbij een hond in de problemen komt en in het ergste geval verdrinkt.
Riscofactoren zijn:
- Een onbekende omgeving, bijvoorbeeld tijdens een vakantie
- Snelstromend water
- Plaatsen waar een hond niet zelfstandig uit het water kan komen, bijvoorbeeld een hoge kade, drassige of gladde oever, een wak in het ijs
- Onderkoeling, oververmoeidheid en paniek
- Jachthonden met veel jachtpassie die watervogels najagen
- Jonge en onervaren honden
- (Oude) honden die slecht ter been zijn en slechtziende honden
- Op een boot kunnen honden van boord vallen wanneer er sprake is van: onoverzichtelijke situaties aan boord, een snelvarend vaartuig, ruw water en tijdens aan en van boord gaan
Preventieve maatregelen:
- Honden kunnen geen risico’s inschatten, zij zijn voor hun veiligheid afhankelijk van hun baas
- Houd jonge honden en honden die watervogels najagen altijd aangelijnd in een waterrijke omgeving
- Het is voor een hond niet te begrijpen dat hij de ene keer wel en de andere keer niet zelfstandig het water in mag gaan. Leer hem daarom alleen met toestemming het water in te gaan
- Laat de hond op een boot of in een waterrijke (vakantie)omgeving altijd een borsttuig met handvat dragen, zodat je hem in noodsituaties kunt vastpakken
- Een zwemvest voorkomt verdrinking. De Hurtta Life Savior bijvoorbeeld is een prima zwemvest.
- Laat je hond aan water wennen en leer hem zwemmen
Je kan een hond zelf leren zwemmen, maar je kan er ook voor kiezen om op zwemles te gaan met de hond. Er zijn diverse locaties waar dat kan in Belgie. Bijvoorbeeld bij:
- Aquadog in Lanaken
- hydropaws in Halen,
- Dogsinmotion.be in Adegem,
- Toscanzahoeve.be in Langdorp-Aarschot.
- zo zijn er met Google nog veel meer te vinden.
Buiten zwemmen kan ook andere gevaren opleveren. Zoetwater kan microbiologisch behoorlijk ziekmakend zijn. De meest bekende ziekte is botulisme. Als het een beetje warmer wordt dan is ondiep water snel besmet. Watervogels raken verlamd, komen met de kop onder water en verdrinken. Laat NOOIT een hond zwemmen in water waar je een dode vogel in ziet drijven of waar deze recent gevonden is. In principe zal voor botulisme gewaarschuwd worden omdat het ook gevaarlijk is voor de mens, maar het is niet ondenkbaar dat commerciële belangen tot enige vertraging kunnen leiden.
Blauwalgen lijken mensen niet zo snel ziek te maken maar honden zijn er gevoeliger voor. Het water kan stinken of er troebel uit zien. Meest voorkomende reacties zijn huidklachten en diarree, het precieze mechanisme is nog niet bekend. Bacteriën en andere micro-organismen in het water kunnen diarree veroorzaken die meestal vanzelf overgaat.
Voor alle wateromstandigheden geldt dat de temperatuur van het water voldoende hoog moet zijn. Het is beter voor het skelet en de spieren als het water niet te koud is. Ook is bekend dat honden na de opname van koud water een maagkanteling kunnen ontwikkelen, dus let ook op bij het drinken van koud zeewater 's winters tijdens de strandwandeling!
Door zwemmen in zoutwater kunnen de slijmvliezen van de ogen wat geïrriteerd raken. Let op dat de hond niet teveel zoutwater binnen krijgt, dit kan braken en diarree tot gevolg hebben. In ernstige gevallen kan er zoutvergiftiging optreden. Let dus altijd goed op dat de hond niet teveel van het zoute water binnenkrijgt en neem altijd vers drinkwater mee voor de hond.
Door te zwemmen in chloorwater kan de hond ook chloor via de bek binnenkrijgen. Dit kan diarree veroorzaken, omdat darmbacteriën negatief beïnvloedt kunnen worden door het chloor. Hierdoor verschuift het evenwicht van de darmflora met een dunne darm diarree tot gevolg.
Hydrotherapie
Hydrotherapie wordt ook wel Aqua(water)-therapie genoemd. Hydrotherapie is een vorm van revalidatie, zoals fysiotherapie, en wordt in water uitgevoerd. Door de positieve eigenschappen van het water, die bijdragen aan een sneller herstel van het dier, is het bewegen in water een veilige manier van revalideren, waarbij er geen sprake is van verkeerde belasting of negatieve effecten.
Tijdens het zwemmen of lopen in water zorgt de opwaartse druk van het water ervoor dat er minder gewicht op de gewrichten van het dier rust, hierdoor is het bewegen in water makkelijker. Dit zorgt voor een snellere spieropbouw, meer flexibiliteit en mobiliteit in de gewrichten, functieherstel van de spieren en gewrichten, een betere stabiliteit en ontspanning van de spieren, zonder negatieve effecten.
Welke honden hebben baat bij hydrotherapie?
Hydrotherapie kan gebruikt worden voor dieren met problemen aan het bewegingsapparaat of met neurologische problemen, maar hydrotherapie is ook een effectieve manier van bewegen voor gezonde dieren waarvan de conditie kan worden verbeterd, die af moeten vallen, ter
ontspanning, als watergewenning of voor het overwinnen van watervrees.
Orthopedische Condities
Revaliderende patiënten met orthopedische condities hebben baat bij hydrotherapie, omdat het een pijnvrije manier van bewegen is. De dieren zijn vaak stijf en hebben moeite met bewegen. Hydrotherapie helpt als spierversterking rond de zwakkere gewrichten, als pijnverlichting en zorgt voor het vergroten van de flexibiliteit en mobiliteit. Bij orthopedische condities moet je denken aan aandoeningen zoals, artrose, heupdysplasie, elleboog dysplasie, patella luxatie, een gescheurde kruisband, enzovoort.
Neurologische problemen
Daarnaast wordt hydrotherapie ook veel gebruikt voor het prikkelen van de zenuwen en het stimuleren van beweging bij dieren met neurologische problemen. Dit zijn aandoeningen zoals; een hernia, spondylose of Cauda Equina Syndroom, zenuwuitval, verlammingsverschijnselen, enzovoorts.
Blessures
Ook bij blessures (of ter voorkoming van) en bij het onverklaarbaar mank lopen van het dier en bij spierverlies, kan hydrotherapie helpen.
Ouderdom
Als laatste hebben oudere dieren veel baat bij hydrotherapie. Als ondersteuning tegen stijfheid en slijtage van de spieren en gewrichten.
Overgewicht
Dieren met overgewicht hebben vaak moeite met bewegen en door het gewicht belasten ze hun gewrichten teveel. Wat weer leidt tot slijtage en artrose. Dit maakt het nog moeilijker om te bewegen en af te vallen. Het water zorgt ervoor dat dieren met overgewicht makkelijker kunnen bewegen en hierdoor zonder belasting bewegen en afvallen.
Dieren met open wonden, hechtingen, ernstige Huidproblemen, long of hartafwijkingen en loopse teven zijn niet geschikt voor hydrotherapie.
Met onze Quinn en Guusje gaan we naar Dierenkliniek de Poort in Lanaken (Aquadog).
Guusje heeft wat weinig bespiering in de achterhand en gebruikte haar achterpoten niet goed bij het zwemmen. Quinn heeft ernstige artrose. Beide honden zijn eerst gezien door dierenarts Rudi Hendrikx die zijn diploma fysiotherapeut voor kleine huisdieren behaalde aan de universiteit van Gent. Aan de hand van het onderzoek wordt besloten wat het beste is voor de hond: zwemmen, of de aquatrainer en wordt er een behandelschema opgesteld. In het geval van Guusje en Quinn werd voor zwemmen gekozen. In de kelder van de praktijk ligt een mooi zwembad. Met de lift ga je naar de kelder en daar staat Sarah Nijssen je al op te wachten. Sarah is werkzaam als dierenartsassistente in de praktijk, maar heeft ook speciale cursussen gevolgd om de hydrotherapie te begeleiden. De honden krijgen een zwemvest aangemeten en dan gaan ze voorzichtig het water in. Sarah doet dit met veel liefde en geduld, zodat de honden zich toch op hun gemak voelen. Dan volgen een aantal zwemsessies, tussen de sessies in kunnen de honden uitrusten. De duur van het zwemmen kan per hond verschillen. Wij zijn uitermate tevreden. En ook heel belangrijk, het zwemmen geeft wel degelijk goede resultaten! Bij de Poort kan je ook terecht voor zwemles voor de hond en reguliere fysiotherapie.
Voor meer info: www.aquadog.be
Drie Eikenstraat 30
3620 Lanaken
0032(0) 89 71 55 55
info@dierenkliniekdepoort.be
Desiree Riemersma
Bronnen: doggo.nl, Max&Luna
Reactie plaatsen
Reacties